เนื่องจากวันนี้อากาศดี ผมจึงเดินทางไปที่สวนหิมะ Sumikawa ซึ่งตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติซาโอะ
ถึงแม้ว่าในช่วงเวลานี้หิมะจะเริ่มละลายแล้วก็ตาม วิวของที่นี่ก็ยังสวยอยู่ครับ
วิวของต้นสนที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะถือว่าเป็นจุดจบอันสวยงามสำหรับการเดินทางในครั้งนี้ ผมรู้สึกขอบคุณทุกๆคนที่ทำให้การเดินทางครั้งนี้ประสบความสำเร็จ ภาพความประทับใจเหล่านี้อยู่ด้านล่างครับ
บ้างก็บอกว่าการถ่ายรูปนั้นเป็นเรื่องที่ขึ้นอยู่กับเวลาและจังหวะในการถ่าย คุณจะต้องกดชัตเตอร์ในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุด และบางคนก็บอกว่าการจะได้รูปสวยๆก็ขึ้นอยู่กับแสงที่ตกกระทบลงบนฉากและวัตถุ ในความคิดของผมการถ่ายภาพก็เหมือนศิลปะ ความรู้สึกที่อยู่ภายในตัวผมมันบอกว่าวิวที่ผมเห็นกับตาในตอนนี้เหมาะกับการที่จะเก็บไว้เป็นความทรงจำที่สุด
จริงๆแล้วการที่จะได้ภาพที่ดีก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอย่าง อย่างแรกคือเทคนิคของช่างกล้องเอง และอย่างที่สองคือการเกิดขึ้นของธรรมชาติ ผมเชื่อว่าอย่างที่สองนั้นสำคัญที่สุดเพราะมันเหมือนกับการรอปรากฏการณ์ที่ยากจะเกิดขึ้น มันเป็นเพียงแค่ชั่วจังหวะเดียวเท่านั้นที่คุณจะลั่นชัตเตอร์ ดังนั้นผมจึงอยากขอบคุณทุกคนที่ร่วมเดินทางไปกับผมในครั้งนี้
ขอขอบคุณเทศบาลเมืองมารุโมริและทุกๆเมืองที่ผมได้เดินทางมา และขอบคุณพนักงานทุกๆท่านที่คอยช่วยเหลือพวกเราตลอดการเดินทางในครั้งนี้ เมืองมารุโมริเปรียบเสมือนเมืองที่ผมโตขึ้นมาในตอนเด็กๆ จึงทำให้ผมมีความรู้สึกพิเศษกับเมืองๆนี้อย่างมาก ผมตัดสินใจว่าจะกลับมาเยี่ยมเมืองนี้อีกครั้งในตอนฤดูร้อน นอกจากนี้แล้วยังมีเมืองซาโอะที่สามารถเที่ยวได้ในทุกฤดู เมืองชิจิกาชูคุ ยามาโมโตะ ชิโรอิชิ ชิบาตะ คาวาซากิ อิวานุมะ มุราตะ คาคุดะ วาตาริ นาโตริ และโอกาวาระก็น่าเที่ยวไม่แพ้กัน
นอกจากนี้แล้วผมอยากขอบคุณกลุ่ม Tohoku365, Visit Tohoku, Stosdesign, Uranomi, and Pasona ซึ่งเป็นผู้สนับสนุนการเดินทางในครั้งนี้ ขอขอบคุณ คุณ Sho Suzuki, Takuto Okamoto และ Ge Yanjie ที่ร่วมการเดินทางในครั้งนี้กับผม ขอบคุณ คุณ Ryota Saito, Arongna and Miho Tutinari สำหรับการจัดการตารางการเดินทางในครั้งนี้ ขอบคุณ คุณ Satoshi Ootsu, Mirai Sugawara, Pohan ที่คอยดูแลผมเป็นอย่างดีตลอดการเดินทาง และขอบคุณ คุณ Shen ที่คอยเป็นเพื่อนคุยให้ผมเสมอ
ท้ายที่สุดแล้วผมอยากจะขอบคุณทุกๆคนในจังหวัดมิยางิ ผมสัมผัสได้ถึงเจตจำนงที่อยากจะฟื้นฟูเศรษฐกิจได้อย่างแท้จริงหลังจากเหตุซึนามิในปี 2011 ชาวจังหวัดมิยางิมีอัธยาศัยที่ดีและให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ผมรู้สึกว่าจังหวัดมิยางิกลายเป็นบ้านหลังที่สองของผมไปแล้ว
